Tom Rush - The Circle Game (1968)



Lui of royaal? Tom Rush schreef twee eigen songs voor The Circle Game en vulde de rest op met o.a. nummers van de toen nog onbekende Joni Mitchell, James Taylor en Jackson Browne. Die laatste zet betekende een enorme stimulans voor deze 3 J’s uit Greenwich Village. Zij groeiden uit tot sterren met een gitaar. Tom, daarentegen, is nooit écht groot geworden. Op zijn site maakt hij mooie sier met referenties van dezelfde James Taylor die hij in het zadel heeft geholpen. Het kan raar lopen.
The Circle Game is niet alleen belangrijk geweest voor Joni, James en Jackson, maar voor de hele singer-songwriter-folk-gemeente uit die tijd. Voordat dit album bestond, speelden folkartiesten louter traditionals. Rush brak met die wet door als eerste singer-songwriter totaal nieuw materiaal op plaat te zetten. The Circle Game is daarmee een van de eerste echte singer-songwriteralbums, waarvan er nadien twee miljoen zijn gemaakt.

Maar is het album naast belangrijk ook goed? Soms wel. Soms niet. Tom is gezegend met een lekker donkerbruine stem en deze kabbelt bij de ingetogen nummers lekker door je kamer. Strijkers en gestreel over een fris gestemde gitaar vullen elkaar feilloos aan. Nummers met een snik, lekker timide en wars van aanstellerij. Het zijn vooral de nummers van Joni Mitchell waarin Rush op zijn best klinkt. Opener Tin Angel zorgt vanwege het trage tempo voor een mooi dramatische sfeer.Titeltrack The Circle Game klinkt dromerig en mooi melancholisch.
Was Tom de hele plaat zo ingetogen gebleven, dan was The Circle Game een topplaat met een pioniersfunctie geweest. Helaas staat er op het album ook een aantal missers. Koortjes en blazers poetsen The Glory of Love lelijk glad. Dezelfde blazers maken Sunshine, Sunshine en Shadow Dream Song te pompeus. Het instrumentale, experimentele Rockport Sunday en No Regrets (beiden van Tom Rush zelf) trekken de boel aan het einde weer recht. Rush heeft hiermee het laatste woord op zijn even vernieuwende als soms middelmatige langspeler. Een zwalkende pionier.
René
Tin Angel:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten