Ten Years After - Cricklewood Green (1970)

Er zijn van die bands, die blijf je tot vervelens toe tegenkomen in de bakken. Hè gets, wéér een plaat van dat akelige Vanilla Fudge, Iron Butterfly of Ten Years After. En hoe goedkoop ook, je wil ze niet hebben. Het kan immers nooit wat zijn. Toch? Ik weet het ook niet, want ik koop en draai ze, net als u, ook nooit. Onder de Naald is echter de kwaadste niet en doet graag het vervelende werk voor u. Zeker wanneer het weinig kost. Dus nam ik de proef op de som, zette me over mijn weerzin heen en kocht Cricklewood Green van Ten Years After voor 50 cent op een rommelmarkt in Bemmel. En waarom ook niet. De vorige eigenaar draaide deze plaat kennelijk ook nooit, want mijn exemplaar is in absolute nieuwstaat. Dat belooft niet veel goeds.

U mist wat. Na een paar nummers begrijp ik wel waarom Ten Years After’s albums veertig jaar geleden zo ontzettend goed verkochten. Ten eerste past de muziek naadloos in de dominante stroming van die tijd. Beetje heavy, beetje progressief, beetje blues, beetje lang doorsoleren, orgeltje erbij, klaar. Een allemansvriend dus wellicht, maar bovenal is Ten Years After gewoon goed. Ze zetten een strak en solide geluid neer, de stem rammelt lekker door en ze dwalen godzijdank niet te ver af in hun nummers. Lang niet gek. Het levert een gevarieerde plaat op, waarop zelfs het destijds bij Britse bands min of meer verplichte laten-we-lekker-gek-doen-lied niet ontbreekt, wat dan weer irritant is.


De hitsingle Love Like a Man is een hoogtepunt, het clownsnummer en de verplichte ballad om de plaat compleet te maken zijn jammer. De rest is solide en turboprima. Echt verrassend is Ten Years After nergens. Dat hoeft gelukkig ook helemaal niet, want ze stellen ook nergens teleur. Als ik verbijsterd achter wil blijven, kijk ik wel een avondje Echte Meisjes op de Prairie. Cricklewood Green swingt ondertussen en zit strak in elkaar. Ik ren evenwel niet meteen de deur uit om alle andere platen van Alvin Lee en consorten aan te schaffen, maar deze mag blijven én ik ga ‘m vaker draaien. Goed om te weten.

                                                                                                                           Tom

Ten Years After - Love Like a Man