Ach, Lefty Frizzell, wie kent hem niet? Een sleutelfiguur in de wondere wereld van de Honky Tonk. En Honky Tonk dat is, volgens Wikipedia, het bewust bespelen van een valse piano. ‘...duikt op in de televisieseries van Bassie en Adriaan, wanneer er een slapstickscène voorkomt’, aldus hetzelfde Wikipedia.
Het mag duidelijk zijn: countryster Willie Nelson stelt zijn luisteraars op de proef met To Lefty from Willie, een eerbetoon aan eerdergenoemde meneer Frizzell. Bijna een half uur lang Honky Tonken, je moet er maar zin in hebben.
Toch is dit album van Nelson geen jolige plaat. Willie houdt het tempo vaak laag en laat daarbij de nummers rondom zijn herkenbare nasale stem draaien. Dat gaat hem soms goed af. In She’s Gone, Gone, Gone schets hij een scène waarin zijn verkering het uitmaakt en een tjoekende trein de afstand tussen hem en haar steeds groter maakt. Daar is weinig slapstick aan.
Veel vaker, helaas, verzandt ome Willie in eentonig gemompel. Hij mijmert over zijn vaartje en moesje ( Mom and Dad’s Waltz), laat nummers op elkaar lijken (luister hoe het slotakkoord van I Love You A Thousands Ways overloopt in Always Late) en maakt over het hele album een wat onverschillige indruk.
Toch is dit album van Nelson geen jolige plaat. Willie houdt het tempo vaak laag en laat daarbij de nummers rondom zijn herkenbare nasale stem draaien. Dat gaat hem soms goed af. In She’s Gone, Gone, Gone schets hij een scène waarin zijn verkering het uitmaakt en een tjoekende trein de afstand tussen hem en haar steeds groter maakt. Daar is weinig slapstick aan.
Veel vaker, helaas, verzandt ome Willie in eentonig gemompel. Hij mijmert over zijn vaartje en moesje ( Mom and Dad’s Waltz), laat nummers op elkaar lijken (luister hoe het slotakkoord van I Love You A Thousands Ways overloopt in Always Late) en maakt over het hele album een wat onverschillige indruk.
De sfeer, zoals te vinden op het topalbum Stardust van een jaar later, is afwezig. Hier en daar steekt een gitaardeuntje boven de grijze brei uit, maar dit is onvoldoende om van To Lefty... meer te maken dan een teleurstellend saaie plaat. En daar kan Frizzell het mee doen.
Ook gelezen op Wikipedia: ‘Live muziek en uitbundige drinksfeer, zo wordt een honky-tonkgelegenheid gekarakteriseerd.’ Als dat zo is, is To Lefty from Willie de muziek die de barman opzet wanneer alle leuke mensen naar huis zijn en ook hij naar bed wil.
René
She's Gone, Gone, Gone:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten